U bent hier
Te koop: buurthuis Heks
Sinds ik in de politiek zit ben ik van weinig verbaasd, maar toen ik afgelopen donderdag de gemeenteraad aan het voorbereiden was viel ik toch bijna van mijn stoel. Een paar kleine woorden in de beleidsnota 2018 van het huidige bestuur deden mijn wenkbrauwen fronsen. De tandem Dumont-Pirard heeft beslist om het buurthuis van Heks te verkopen. Een donderslag bij heldere hemel.
Nu ben ik als ex-schepen van financiën wel wat gekend om mijn zuinige hand en mijn pertinente ‘njet’ bij extra uitgaven. Maar dit was zelfs voor mij een brug te ver. Het buurthuis van Heks heeft als geboortehuis van de gekende jeugdschrijver Lod Lavki een bijzonder historische waarde. Bovendien is het sinds 2005 deel van het beschermd dorpsgezicht van Heks en werd het in 2009 erkend als bouwkundig erfgoed.
Gefrustreerd zette ik het slecht nieuws meteen op facebook. Het bleek de start van een kleine volksopstand want in Heks was niemand op de hoogte. Het leidde die donderdagavond tijdens de gemeenteraad tot een hevige discussie. Van de argumenten van Pirard - je leest ze ook in een reactie op mijn facebookpost - bleef niets over.
De werkgroep buurthuizen, die volgens Pirard positief geadviseerd had voor de verkoop, bleek geen afgevaardigde van Heks te hebben. Wie er wel in zetelt is niet duidelijk. Er kon ook geen vergaderdatum of verslag voorgelegd worden aan de gemeenteraad. De heemkundige kring is volgens Pirard alvast akkoord met een verhuis naar een geheime locatie. Hij wilde die locatie niet meedelen op de gemeenteraad. Kwade tongen beweren dat ze verhuizen naar het schoolhuis in Horpmaal. Toevallig werd de verhuurovereenkomst tussen de gemeente Heers en de sociale verhuurmaatschappij onlangs éénzijdig opgezegd door de gemeente. Het huurcontract bracht onze gemeente jaarlijks 4.600 euro op. Ik kan deze roddel niet bevestigen.
Volgens schepen Pirard zouden er afgelopen 2 jaar slechts 6 boekingen geweest zijn. Blijkbaar gaat het dan alleen over de onlineboekingen. Dat er ook telefonisch gereserveerd kan worden en dat de zaal gebruikt wordt voor de wekelijkse kaartnamiddag was blijkbaar niet door hem geweten.
En dan de kosten… 10.000 euro per jaar… Dat is volgens mij goed besteed geld. Het is de taak van de gemeente om te investeren in mensen, in sportclubs, jongeren, ouderen, cultuur, erfgoed, en dus ook in infrastructuur voor sociale dorpsactiviteiten. Ik ben al jaren voorstander van een uitgeschreven beleid, ook voor de buurthuizen. Want welk buurthuis krijgt nu geld en welk niet? En vooral… waarom niet? Je kan het de Heksenaren niet kwalijk nemen dat ze zich misdeeld voelen als ze even een dorpje verder kijken.
Misschien toch maar een voorbeeld nemen aan Mettekoven. Daar hebben we aan de verkoop van het buurthuis en schoolhuis de belofte gekoppeld dat het geld grotendeels terugstroomt naar de Mettekovenaren. U herinnert zich misschien nog mijn euforisch bericht over de prachtige plannen van de herbestemming van de kerk van Mettekoven. Maar oeps… het geld van de opbrengst van de verkoop bleek intussen door Dumont-Pirard opgesoupeerd. Na lang aandringen reserveren ze nu 50.000 euro in de begroting van 2018. Voor de rest van het geld moet het volgende bestuur zorgen.
Het hele verhaal maakt me erg ongerust. Zou het huidige bestuur impulsief proberen om hun gaten in de begroting te dichten? En wat blijft er straks over van ons erfgoed? Benieuwd wat Lod Lavki zou schrijven …
Gepubliceerd door Jan Leus